gece gelen duygusallık

yok valla ağlamıyorum şey ya esnedim ondan biraz gözlerim doldu

baş belası yemin ediyorum ya. istemiyorum. duygusallaşmak özlemek huzunlenmek istemiyorum. ama hiç sekmeden her gece aynı saatlerde geliyo insafsız.

biraz gerçek biraz haz biraz da müzik. sonuç olarak sabah unutacağınız şey. diğer gece hatırlanır yüksek ihtimal.

vay yine mi keder ama artık yeter

valla saat 10 yatağa kon diye boşuna dememişler. 10 da yatağa kondun kondun. yoksa daha da uyuyamiyorsun. şuan biz ailecek kıvranıyoruz. işin daha da kötüsü kendilerini de uyuyamiyorlar ama bana uyumuyorum diye kızıyorlar. ve tabi ki meshur söz yankılanıyor etrafta; "gece yatmasını bilmiyon sabah kalkmasını." edit: gece gelen duygusallıkla ne alakası var diyebilirsiniz. uyuyamamin sebebi 'gece gelen duygusallık.'

ahali uyuduktan sonra kendini daha bir yalnız hissetmek, gönülü saran sevgi, bağrı yakan özlem, ciğere giremeyen sevdicek kokusu. duygusallık gelmesin ne gelsin. sonrası mı? fotoğraf, video ne varsa açıp iç çekmeler. uzuun uzadıya gönlün derinliklerinden gelen, taa içinden kopan güzel mesajlar, sabah görsünde mutlu olsun diye sevdicek. son olarak yaradan'dan istemek daim olmasını, dibine kadar onunla mutluluğu, huzuru, sağlığı, geleceği. huzur dolu kapanış.

hangisi olduğunu hatırlamıyorum ama bir filozof derki "kötü anılar asla unutulmaz gece ortaya çıkmak için bir köşede saklanırlar " benim çok beğendiğim bir sözdür bu gece gelen duygusallığı da bu söze bağlıyorum

-nazım lan sen bilirsin, niye böyle akşam olunca bir hüzün çöküyor insana? nazım: çünkü gün bitiyor abi. bir de zaman geçiyor tabi o ürkütüyor insanı. bitiyor yani. bir gün daha bitiyor. sonuçta bir son var, içten içe biliyorsun bunu. her akşam o sona doğru biraz daha yaklaşıyorsun yani. biraz daha. biraz daha. (bkz: beş kardeş)

akşam olur çöker hüzün, bir hayale değer yüzün

kendimle kalıyorum çünkü. düşünecek bir sürü zamanım oluyor. müziğimi de açarak bolca acı çektirebiliyorum kendime. kendi elimizde aslında. bile bile sürüklüyoruz kendimizi acıya..

Gündüzde vardır da insan içinde bastırılmak durumunda kalınır. Gece, bastırılmanın etkisiyle daha bir duygusal olunur. Hömküre hömküre ağlamayla bir sonraki güne devredilir.

tam da şu an bastırdı bu duygusallık. harbiden baya bir boş varlığım. duygusallık hep var ama bugün farklı sanki o numaramı silince ben de onu sildim her iki anlamda da. duygusallığın tuhaf kısmı da burada başlıyor. büyük bir yükten kurtulmanın verdiği hüzün ve alışmaya başlamanın verdiği hüzün tuhaf bir yıkıntıya uğrattı beni

Anneme sarılmak istiyorum, yaşlanmasını istemiyorum, işe girmek ondan uzaklaşmak istemiyorum. Evlenmek de istemiyorum. Gece gece geldi yine duygusallık. Hepsi cuma günkü iş görüşmesine gitmemek için birer sebep. Zaten çok uzak. Moralim bozuldu. Uyuyamıyorum.

Aslında bana bu hep olur ama bu gece… bu gece bambaşka bir gece. Sanki yarın yeni bir hayatım olacakmış gibi bir sevinç var içimde. Aslında moralimi bozan çok şey var yarının da güzel geçeceğini düşünmüyorum ama yine de böyle hissediyorum. 2022 benim için iyi olmayan şeyleri fark ettiğim ve değiştirmeye başladığım bir yıl oldu 2023 sanki o değişimlerin meyvesini alacağım yıl olacakmış gibi hissediyorum. Umarım öyle de olur.